Zawartość
Stosunki naturalne
Interesujący okoliczny krajobraz, tworzony przez warstwowe, lekko faliste płaskowyże i szerokie grzbiety, jest wyraziście podzielony przez doliny dwóch głównych rzek. Głęboko wciętą doliną Moravicy (z największymi dopływami Meleček i Melečský potok), a doliną Odry z wielopoziomowymi terasami rzecznymi. Dopływ Odry - Čermná - tworzy oś malowniczej niewielkiej doliny między Vítkovem i osadą Klokočůvek. W pobliżu Vítkova są również sztuczne zbiorniki wodne, takie jak stawy Paveláky i Bělidla, zapora rekreacyjna Balaton, oraz na rzece Moravicy największy zbiornik - zapora Kružberská, która służy jako zbiornik wody pitnej dla regionu opawskiego i ostrawskiego. Zapora i przyległy ośrodek letniskowy wyraźnie podkreślają pierwotny, naturalny charakter krajobrazu.
Geologiczne podłoże obszaru stanowią przeważnie szarogłazy kulmu i łupki, szczególnie godne uwagi wśród nich jest występowanie morawickich łupków posidoniowych, wydobywanych w przeszłości w wielu miejscach. Efektem wydobywania są ogromne hałdy koło miejscowości Zálužné, Staré Oldřůvky, Lhotka, Čermná itp. Pojedynczo występują również kenozoiczne bazalty pochodzenia wulkanicznego, jakimi są na przykład ekstruzja koło Złotej lipy, niedaleko Červenej hory za Budišovem. Gleby regionu Vitkovskiego są bielicoziemne, kamieniste i mało żyzne, nadają się pod uprawy ziemniaków.
Pod względem klimatycznym region Vitkovski należy głównie do strefy umiarkowanie ciepłej i wilgotnej. Region, w porównaniu z sąsiednim Opawskim, jest bardziej surowy, chłodniejszy, z długotrwałą pokrywą śnieżną.
Obszar posiada również niezmiernie interesującą florę i faunę. Specyficzny mikroklimat doliny rzeki Moravicy warunkuje występowanie botanicznie ciekawych gatunków. Mieszają się tu ciepłolubne gatunki (np. ciemiężyk białokwiatowy, róża francuska itp.) przenikające od Hradca z niziny Śląskiej, z gatunkami górskimi (np. róża alpejska, ciemiężyca zielona, parzydło leśne, kokoryczka okółkowa itp.), schodzących z podgórza Grubego Jesioniku, aż na dno doliny. Z innych interesujących i godnych uwagi gatunków znaleźć tu można duże populacje śnieżycy wiosennej (od Annina Údolí do młyna Albrechtickiego), na zboczach grupy kwitnącej na niebiesko przylaszczki pospolitej, sporadycznie lilii złotogłów, miesiącznicy trwałej i in.
Z wyjątkiem zaludnionych obszarów lub rolniczo wykorzystywanych szczytowych płaskowyżów, znaczna część terenu jest gęsto zalesiona. Pierwotne drzewostany bukowe pierwoborów wycięto i zastąpiono hodowlaną monokulturą świerkową. Dzisiaj pozostałości klimaksowych lasów bukowych zachowały się wyjątkowo jako enklawy kwiecistych buczyn na zboczach doliny (na niższych wysokościach z domieszką dębu, grabu i lipy).
Oprócz typowych gatunków reprezentujących faunę środkowoeuropejską czasami spotkać tu można rzadkie i chronione gatunki zwierząt, jak np. rak szlachetny, rzekotka drzewna, salamandra plamista, żmija zygzakowata, ryjówka górska, koszatka itp. Spośród ptaków występuje na obszarze bocian czarny, orlik krzykliwy, kruk, czapla siwa i gołąb siniak. Na budynku szkoły podstawowej przy ulicy Opawskiej i na wieży kościelnej gniazduje pustułka, pod dachami domów jerzyki. W wykopanych sztolniach byłych kopalni w okolicy Vítkova (np. Černý důl przy Čermnej) znajdziemy cenne zimowiska chronionych nietoperzy.
Ze względu na unikatowe wartości krajobrazu i unikalną faunę i florę (nie zostały dotąd w pełni zbadane), region Vitkovski pozostaje stałym przedmiotem zainteresowania przyrodników. Szczególnie ważną osią ekologiczną obszaru jest wspomniana już dolina Moravice, którą w 1992 roku ogłoszono parkiem narodowym o nazwie Moravice.